Hola, ik ben Joris, 48 jaar, uit Apeldoorn. Als DJ mag je mij best een laatbloeier noemen, maar muziek is altijd een constante factor in mijn leven geweest. Hieronder een muzikale levensloop over hoe ik uiteindelijk DJ ben geworden.
Van jongs af aan luister ik al muziek. Als klein kind de LP's van mijn ouders. Altijd een magisch moment als de naald voorzichtig naar de plaat ging, het gekraak van het contact en dan het wachten tot de muziek begint. Het laten meedraaien van speelgoed-autootjes op de plaat vond ik trouwens al net zo magisch!
Na de LP's kwamen de cassette-bandjes waar ik zelf mee aan de slag kon gaan. Liedjes van de radio opnemen. En op oudjaarsavond natuurlijk de Grand Mix van Ben Liebrandt.
Mijn eerste mix heb ik gemaakt voor een klasse-avond op de middelbare school. Gewoon met een cassette-recorder (die toevallig wel een speedup/slowdown- knop had; dat dan weer wel) stukken achter elkaar geplakt. Het klinkt natuurlijk voor geen meter, maar ik heb deze mix nog steeds.
Later was het vooral metal en alternatieve muziek wat de klok sloeg. Het waren de jaren van veel concerten en festivals. Ik hou nog steeds veel van deze muziek, maar de lange haren, piercings en legerkisten zijn inmiddels al lang passé (het zit in mijn hart, niet meer in uiterlijkheden).
Ondertussen zat ik ook in een schoolband. We speelden voornamelijk covers. Ik wilde als metalfan natuurlijk graag gitaar spelen, maar dit kon ik helemaal niet. Vanwege mijn eerdere klokkenspel- en keyboardlessen zagen ze in mij wel een toetsenist. Ik kocht een synthesizer (Yamaha SY-22, staat nog hier op zolder; retro as hell) en heb in de band veel plezier beleefd. Gelukkig maar, want bekend (laat staan rijk) zijn we er niet mee geworden. Met zijn zessen moest bijv. 25 gulden of een krat bier gedeeld worden...
Gitaar spelen bleef mij desondanks trekken en dus kwam er op een goede dag een elektrische gitaar. Kort daarop gevolgd door een akoestische. Dus op de ene was het raggen op metal en op de andere de ultieme schoonheid ervaren van Bach.
En dan...zijn we aanbeland in 2021. Het jaar ervoor was al anders dan anders. Maar vooral door de avondklok merkte ik dat ik mijn energie minder goed kwijt kon. Ik kreeg het idee om in de woonkamer te gaan dansen op mijn hardloopmuziek. Ik hou namelijk ook van dansen (zolang het maar geen stijldansen is). Na een poosje wilde ik wat meer "dansvloer" dus kwam er een discolamp. Gevolgd door een tweede om ook de andere muur te kunnen versieren. Ook kwamen er wel eens vrienden meedansen. 1 + 1 = 3
Zo ontstond in het najaar het idee om zelf muziek te gaan draaien. Want bijna alle evenementen lagen sowieso op hun gat of waren alleen toegankelijk met QR. Ik vond dit alles nogal krankjorum en zie: mijn DJ-naam was geboren!
DJ's vond ik tot dan toe altijd maar een beetje interessant doen, met dat constante pielen aan knopjes en schuifjes. Maar ik ben er wel achter dat het echt een vak is, waarbij je van meerdere markten thuis moet zijn. Mijn ervaring met muziek komt hier goed van pas.
Tot slot: een DJ die van metal en klassiek houdt en zelf meedanst...wie haal je hiermee in vredesnaam binnen? Weet je: DJ'en gaat er niet om wat ik zelf mooi vind. Dat kan ik thuis draaien. Het gaat erom wat jij en je gasten graag willen horen. Feestende, dansende en blije mensen...daar wil ik graag aan bijdragen!
